Over het laagland heen, doorspekt met tientallen meertjes en bezaaid met cyclopische zwerfkeien heb ik een fabuleus uitzicht op de magische Maumturk Mountains. Als dunne witte room stromen dichte nevelflarden voortdurend over de bergkammen de vlakte in en zetten de geplooide, ronde bergen met hun voet in een melkwitte plas wolken. De plaatsen die ik passeer zijn louter namen op de kaart; soms een benzinestation annex kruidenier, een pub, een postkantoortje en een telefooncel op de vier hoeken van een kruispunt geposteerd: het Ierse dorp in zijn meest elementaire vorm. Clifden, de hoofdstad van Connemara, oogt daarmee vergeleken later op de dag met zijn zegge en schrijve 896 inwoners als een heuse metropool.

De verlaten en boomloze vallei tussen de halfnaakte en kegelvormige Maumturk Mountains en Twelve Bens op de terugweg is bekleed met een dikke deken van spreihoogveen ofwel "blanket bog". Ik schiet, gadegeslagen door een roodborsttapuit op een paal, een plaatje van een turfsteker en maak een praatje over, natuurlijk, het weer. Tijd genoeg, alleen de wolkenluchten zijn jachtig in Connemara. Tien kilometers grootse eenzaamheid verder liggen twee zwartkop schapen vredig te herkauwen op een heuvel, uitkijkend over Lough Inagh op één van de Twelve Bens. Jaloers bedenk ik dat ik in een volgend leven wel een schaap in Connemara zou willen zijn.

Ierland in vogelvlucht
De westkust van Ierland, helemaal van Mizen Head in het uiterste zuidwesten tot het meest noordelijke puntje Malin Head op Inishowen, is zonder twijfel hèt fietsgebied van Ierland. Dààr liggen de grillige schiereilanden met spectaculaire rotskapen, zweven de majestueuze jan-van-genten boven de schuimkoppen en reiken de bergen direkt uit zee rechtstreeks tot in de wolken. De wegen zijn tamelijk vlak op Connemara en Achill Island en meer geaccidenteerd langs de kusten van de overige schiereilanden hoewel de 200 meter slechts af en toe wordt gehaald. Dwarse doorsteken kunnen soms forse klims opleveren tot maximaal 450 meter hoogte. In het relatief vlakke binnenland met soms steile heuvels tot zo'n 200 meter hoogte en aan de oostkust valt natuurlijk ook smaakvol te fietsen. Het dichte wegennet met overal smalle holle weggetjes, talloze stenen monumenten uit een ver verleden en niet te vergeten de aangename autoluwte doen je als fietser mede dankzij de vaak povere wegkwaliteit terugwanen in de jaren vijftig. Het vinden van de juiste weg is soms spoorzoeken, waar plaatsnamen door de kaartenmakers vaak willekeurig worden gezet bij een van de vele verspreid liggende groepjes huizen die samen een dorp vormen. Op bordjes worden oude en nieuwe wegnummering en mijlen en kilometers nog vaak door elkaar gebruikt. De krenten in de pap zijn in het binnenland en aan de oostkust onder meer de weg door de Slieve Bloom Mountains, de steile Military Road over de Wicklow Mountains, de Glen of Aherlow onder Tipperary en niet te vergeten in Noord-Ierland de gehele Antrim Coast met de Giant's Causeway.

Aan de westkust van Ierland rijgen de fietshoogtepunten zich aaneen. Een kleine bloemlezing:
Mizen Head
de Beara Ring met de Healy Pass, beslist veel fraaier dan zijn beroemdere tegenhanger op Kerry
de drukke Kerry Ring en meer nog het binnenland van Kerry met de Gap of Dunloe en Ballaghbeama Gap,
de Slea Head Drive met steenforten uit de ijzertijd en de Connor Pass op Dingle,
de spectaculaire Cliffs of Moher,
het barre maanlandschap van de Burren,
de mythische Aran eilanden,
Connemara in zijn geheel,
Achill Island,
de kustweg van Donegal langs bijvoorbeeld Bloody Foreland Head en zeker ook de binnenwegen langs de Slieve Snaght, Muckish Mountain en Errigal Mountain,
op Inishowen tenslotte de magische Gap of Mamore en de kliffen van Malin Head.

Pubfood
De fietstocht over de ruige Wicklow Mountains, dreigend donkerpaars van de struikheide en hier en daar geel bebremd was zwaar, maar magistraal. Ter afsluiting bezoek ik de fameuze 103 voet hoge roundtower van Glendalough die al een milennium de tand des tijds staat te trotseren. De klokketoren in vredestijd diende in tijden van oorlog als laatste toevluchtsoord voor de monniken die via een ladder de 3 meter boven de grond liggende ingang bereikten. Niet echt veilig, want een flink vuur onderin de toren was behoorlijk afdoende om de geestelijken uit te roken.

Na in Roundwood de tent te hebben opgeslagen ga ik uitgehongerd op zoek naar de pub en loop achterom de lounge binnen voor een bord "pubfood". Ik schuif aan op de roodpluchen bank achter een houten tafel met rode kleedjes. Aan de bar hangt een visser boven een glas whisky met zijn lieslaarzen nog aan. Via de telefoon zet een dikbuikige Ier grote sommen gelds in op een paard. Twee schaapsherders vergezeld door een zwart-witte bordercollie toosten uitbundig op de opbrengst van de zojuist afgesloten schapenmarkt van Roundwood. Terwijl ik een grote schaal met gerookte zalm, brood en salade met een pint onvervalste Guiness naar binnen werk neemt een van de herders tot driemaal toe uitgebreid afscheid om even later via een andere deur innig gearmd met weer een volgende bekende terug te komen. Ik doe een poging contact te maken met de "locals" en vraag wat er in godsnaam te doen is aan die vermaledijde midges, kleine irritante steekmugjes die bij tijd en wijle het buitenleven in Ierland hinderen. "Try eating garlic" zegt de een, "Just go where there are no midges" is het typisch Ierse antwoord van de ander.

Onderweg

Vliegtuig of veerboot
Aer Lingus en KLM onderhouden een geregelde lijndienst op Ierland (Dublin, Cork en Belfast) waarbij Aer Lingus de mogelijkheid biedt mèt toeslag, maar zonder fiets, door te vliegen naar Knock, Sligo, Galway of Killarney. De Jong Intra vliegt met Transavia op Shannon.
Met de veerboot naar Ierland kan rechtstreeks vanuit Normandië of Bretagne. Meer voor de hand ligt een oversteek via Engeland al dan niet in combinatie met de kanaaltunnel.
Sportura reizen onderhoudt in de zomermaanden een fietsbuspendel via Engeland op Ierland.
De ANWB en de verkeersbureaus van Groot-Brittanië en Ierland verspreiden een handige brochure over de veerdiensten. De brochure "Naar Ierland in een notedop" van het Iers Verkeersbureau geeft eveneens alle info. Voor nadere informatie en boekingen kan men verder terecht bij de Fietsvakantiewinkel in Woerden.

Eigen fiets of huurfiets?
Het meenemen van de fiets in het vliegtuig kost afhankelijk van de maatschappij 100 tot 125 gulden. Op de diverse veerboten is dat aanzienlijk minder of is het soms zelfs gratis. Wie het geld en de rompslomp er niet voor over heeft kan in Ierland uitstekend terecht voor huurfietsen. Behalve talloze kleinere particuliere fietsverhuurders zijn er twee grote verhuurbedrijven Raleigh Rent-a-Bike en The Bike Store Ltd. met tientallen kantoren en de mogelijkheid de fiets op een andere plaats in te leveren dan op het ophaaladres. Prijzen liggen afhankelijk van type fiets rond de 80 tot 100 gulden per week.

Onderdak
Druipend van de regen bel ik aan bij een willekeurig B&B bordje in het centrum van Donegal. Een oude dame opent de deur bijgestaan door een vervaarlijk blaffende poedel die tot zijn knieën in het hoogpolige tapijt wegzakt. Het "naughty boy!" maakt weinig indruk op het beest en ik kan me maar nauwelijks verstaanbaar maken. Ja, er is een kamer vrij en nee, het is geen enkel bezwaar dat ik zo vies ben. De fiets kan achterom en ik word in de salon op de pluche bank gezet. Even later verschijnt de landlady met thea en scones, besmeerd met roomboter. Wat wil een fietser nog meer. Tegen een kleine vergoeding blijkt ze later zelfs bereid mijn vuile kleren te wassen en stookt ze in de bijkeuken een antiek fornuis op om de boel te drogen te hangen.

Bed and Breakfast is een aantrekklijk alternatief voor de relatief dure hotels in Ierland, vind je haast overal en kan bij elke plaatselijke VVV worden geregeld. Nog goedkoper zijn de hostels. Behalve de 42 herbergen behorend tot de Ierse Jeugdherberg centrale An Oige zijn er zo'n 120 Independent Holiday Hostels (IHH), door particulieren gerund en zonder strakke regeltjes. Het huren van een private room of family room, het huren van een fiets of het tegen gereduceerd tarief kamperen op het terrein met gebruikmaking van alle faciliteiten behoort vaak tot de mogelijkheden.
Langs de kust zijn behoorlijk wat campings al ligt het accent vaak sterk bij de caravans. Veel kampeerterreinen hebben zogenaamde "utility rooms" waar je droog kunt koken en eten.
Wild kamperen is toegestaan in Ierland, mits op particulier terrein met toestemming van de eigenaar.

Kaarten en gidsen
De Ordnance Survey Holiday Maps 1:250.000 in vier bladen, ook in atlasvorm verkrijgbaar, voldoen goed als fietskaart. 
Voor meer detail in het binnenland kan aanvulling met kaarten van O.S. 1:126.720 (ouderwetse serie in 25 kaartbladen) of O.S. 1:50.000 (moderne, maar nog niet complete serie) wenselijk zijn. 
Voor het grote overzicht en voor langere afstanden is Michelinkaart 405 1:400.000 of RV-kaart 1:300.000 redelijk bruikbaar.