Pico Veleta, Sierra Nevada, Spanje
 
"La carretera más alta d'Europa", de hoogste verkeersweg van Europa, voert van Granada helemaal naar de Veleta op 3398 meter hoogte en deze wetenschap doet natuurlijk het hart van iedere rechtgeaarde bergfietser sneller kloppen.

Tot het Albergue Universitario is de weg breed en glad geasfalteerd en wordt hij sneeuwvrij gehouden, zodat we ook buiten de zomer in ieder geval tot 2500 meter hoogte kunnen fietsen; nog altijd indrukwekkend hoog en zeer de moeite waard. Daarboven wordt geen sneeuw geruimd en blijft de weg door middel van een slagboom het grootste deel van het jaar voor auto's, gesloten behalve in juli en augustus. In de praktijk betekent dit dat met de fiets van eind juni tot en met september, half oktober de top bereikbaar is, afhankelijk van de hoeveelheid sneeuw . Doorzetters kunnen met af en toe een stuk lopen, mits op het juiste schoeisel, al eerder en ook later in de herfst een poging wagen. Over de Col de Pico Veleta gaat de weg, onverhard, verder naar Capileira en is zodanig van kwaliteit dat alleen ATB's dit traject kunnen afleggen. Onderweg is vrijwel geen schaduw alleen tussen 1000 en 1500 meter hoogte is wat dennebos. Het totale hoogteverschil van ruim 2700 meter vanaf Granada betekent dat de meesten niet zonder rust en eetpauzes boven zullen komen. Tot 2500 meter hoogte zijn er (zeer prijzige) overnachtingsmogelijkheden te over. Op wat stukken vals plat en een kort afdalinkje na is de klim vrij regelmatig met stijgingspercentages schommelend tussen 5 en 7,5 procent. Alleen in de laatste kilometers zitten wat steilere passages.

De hogere delen van de Sierra Nevada zijn vooral voor plantenliefhebbers zeer interessant, maar fietsers zullen onderweg wel geen tijd hebben om op zoek te gaan naar de honderden alpiene plantesoorten waarvan er veertig boven de 2500 metergrens uitsluitend hier worden aangetroffen. Deze steenwoestijn is verder het domein van Alpenkraaien, rode rotslijster, blonde en gewone tapuit, zwarte roodstaart, steenarend, grijze gors en vooral bij de betonwoestijn van Sol y Nieve de alpenheggemus.

Tijdens de tocht naar boven zoeven regelmatig Spaanse trimmers en wielrenners van een van de twee plaatselijke wielerverenigingen naar beneden, getooid met bivakmuts en winterwanten. Hoewel de Spanjaarden de neiging tot overdrijven vertonen, mag hier uit worden afgeleid dat warme kleding (en ook regenkleding!) voor de afdaling onontbeerlijk is.

Wielerhistorie
In de Vuelta van 1997 vormde het wintersportoord Sol-y Nieve op de flanken van de Veleta de aankomstplaats van de 7e etappe. Winnaar werd de Deen Yvon Ledanois voor de Zwitsers Laurent Dufaux en Alex Zülle de uiteindelijke eindwinnaar op 42 seconden.


Terug