Direkt na de afslag in Außerfragant en nog tussen de huizen krijg je al gedurende bijna twee kilometer een kleine 12% voor de kiezen om na km 2.9 weer een deel van de zo moeizaam gewonnen hoogte te moeten inleveren. Vooraan Innerfragant passeren we haast ongemerkt een afslag die rechts naar de Oscheniksee op 2390 meter hoogte voert, een klim die voor liefhebbers van gruwelijk klimwerk niet onderdoet voor deze! Tot het tolstation vlak voorbij de krachtcentrale is er nog even tijd om de accu op te laden voor de dingen die komen gaan. Dan kondigt een bordje met 15% acht verschrikkelijke kilometers aan. Vanaf het tolstation op km 8.75 tot vlak voor de lawinegalerij op km 16.75 stijgt het met uitzondering van de vijfhonderdvijftig meter lange afdaling na de tweede tunnel continu met ruim 12%! Vergelijkbare pasages zijn er in het hele Alpengebied (met uitzondering van de beruchte Mortirolo) nauwelijks te vinden! Met talloze zeer krappe haarspeldbochten en hinderlijke afvoergoten dwars over de weg wringt het asfalt zich vanaf het tolstation door de bossen en via een tweetal onverlichte korte tunnels (de eerste tamelijk lang met een bocht, de tweede kort) omhoog naar de voet van de eerste stuwdam op 1660 meter hoogte. Dan komen nog 3.5 loodzware, eindeloze en overwegend rechte kilometers door open terrein om 500 meter voor een lange lawinegalerij eindelijk af te vlakken. Tot aan de grote parkeerplaats bij het reusachtige kabelbaanstation zijn de percentages weer bescheiden. De flanken van de berg lagen hier in 1997 in verband met de aanleg van de ondergrondse Gletscherexpressbahn van Innerfragant naar de skigebieden van de Mölltaler Gletscher helemaal open. Het laatste stukje naar het Weißseehaus dat op een kleine heuvel boven het meer prijkt is nog gemeen steil. Na een korte afdaling gaat de weg nog door naar de stuwdam om een paar honderd meter verder in het zicht van de Duisburger Hütte vlak na het hoogste punt op ± 2425 meter over te gaan in een onfietsbare gravelweg. Boven weergalmt het gefluit van de Alpenmarmotten tussen de besneeuwde bergen.

De afdaling is een gruwel door de afvoergoten die tot het tolstation op korte afstand van elkaar dwars over de weg lopen. De fiets als springpaard gebruiken is nog de beste remedie, maar na iedere jump moet onmiddellijk vol in de remmen worden geknepen om te voorkomen dat je gelanceerd wordt en de volgende bocht uitvliegt!