Nadat de Brocken sedert 1961 onder de Russische bezetting "militärischen Sperrgebiet" en dus strikt verboden terrein was ging op zondag 3 december 1989 de poort in de Brockenmuur open en werd de legendarische berg door het volk op vreedzame en massale wijze weer in bezit genomen. Het feit dat de Brocken midden in het natste stukje Duitsland ligt met beruchte klimatologische omstandigheden doet niets af aan deze magnetische aantrekkingskracht. De gemiddelde jaartemperatuur bedraagt slechts 2.9 graden, zes maanden lang duurt er de winter, op liefst acht van de tien dagen heerst mist en nevel en ook laat in mei is sneeuwval geen zeldzaamheid. Bij helder weer echter is het uitzicht dat rondom 240 kilometer ver reikt spectaculair.

Volgens aloud Duits volksgeloof is de nacht van 30 april op 1 mei een nacht vol magie. De Germanen geloofden eertijds dat de Goden Wodan en Freya in die nacht de winterdemonen verdreven om de lente te begroeten. In deze zogenaamde Walpurgisnacht, genoemd naar de christelijke Heilige Walpurga, komen de heksen uit alle hoeken en gaten tevoorschijn om op bezemstelen, kattenstaarten, rieken, dorsvlegels of ongeacht welk ander vervoermiddel dat ze onderweg aantreffen (dus ook mensen!) door de lucht te suizen, geirriteerd door de zinnelijke reinheid van Walpurga. Onder het motto "Fahr hin, nach dem Blocksberg steht mein Sinn" vliegen ze naar de top van de Brocken voor een heksenbal met de daar verzamelde duivels en demonen. Vooral sedert de Faust van Goethe werd dit Walpurgisfest beroemd in heel Duitsland.

FAUST tot MEPHISTOPHELES:
Du Geist des Widerspruchs! Nur zu! du magst mich führen.
Ich denke doch, das war recht klug gemacht:
Zum Brocken wandeln wir in der Walpurgisnacht,
Um uns beliebig nun hieselbst zu isolieren.

Op talloze plaatsen in de Harz wordt hedentendage het Walpurgisfest groots gevierd en hangen kunstig gemaakte duivels en heksen tot ver in mei voor de huizen, schuren en stallen. Hoewel er uit het oogpunt van natuurbescherming geen officiële Walpurgisnacht meer gevierd mag worden komt het toch elk jaar tot spontane feesten bovenop de Brocken zoals die sedert het einde van de vorige eeuw door de Brockenwirt (de herbergier van het Brockenhaus) werden georganiseerd.

De beklimming van de Brocken start in Elend op 480 meter hoogte. Wie gevoel heeft voor drama moet natuurlijk 7 kilometer zuidelijker in Sorge beginnen om zodoende via "Sorge und Elend" deze "heksenberg" op te fietsen. Voor de eerste kilometers naar Schierke zijn er twee alternatieven: via de hoofdweg meteen flink steil omhoog en dan ligt dalend door Schierke heen of geleidelijker door het Elendstal waar een wandel/fietspad langs de Kalte Bode een rustiger begin garandeert. Beide varianten komen even voor de slagboom samen die net voorbij Schierke de weg voor auto’s afsluit. Daarna verloopt de klim door bossen aanvankelijk niet al te moeilijk maar wel ongelijkmatig met in de laatste 3 kilometer lange steile passages. Tweemaal wordt de befaamde Brockenbahn gekruist, het historische smalspoorlijntje uit 1898 waaover dagelijks vele honderden tot duizenden Brockengangers vanuit Wernigerrode naar boven worden vervoerd. Een kilometer onder de top komt de Goetheweg samen met de weg en moet het asfalt gedeeld worden met de hordes wandelaars die dagelijks in navolging van Goethes winterbeklimming via deze route omhoog sjouwen. Bovenop kun je dan aansluiten in de lange rijen die kleumend voor de kiosk staan te wachten op schnapps en bockwurst van de befaamde Brockenwirt.